ksero

***

edie stala przy ksero i walczyla z nim od dobrych pieciu minut, probujac skserowac papiery, dotyczace sprawy wykupienia praw do korzystania z logo chanel, czy nie wiem czego nie znam sie na tym. grunt, ze powoli tracila nadzieje, ze kiedys uda jej sie to zrobic.

a tu nagle przyszedł pan markus, który też chciał zrobić jakieś mu potrzebne ksero, nie wiem czego, ale chciał. natknął się na edie właśnie i tylko się sam do siebie uśmiechnął, i od razu wiedział, że trzeba jej pomóc. - czekaj, ja ci pomogę, to ksero się zawsze przecież zacina. - westchnął cicho i zaczął się mocować więc z tym całym kserem i w końcu je naprawił, prawda.

-oh, dziekuje - poslala mu wdzieczny usmiech, zdajac sobie sprawe, ze gdyby nie przystojny pan fotograf, ktorego kojarzyla tylko z widzenia sterczalaby przy ksero chyba do wieczora - nigdy nie moge sobie z nim poradzic, niezdara ze mnie - odgarnela jasne wlosy z twarzy i wyprostowala sie, zbierajac uprzednio swoje papiery i segregujac je na stoliku obok.

zaśmiał się tylko i sam skrerował też swoje rzeczy. przyjrzał się jej, kojarzył ją i to bardzo dobrze, wiele razy ją widywał. mijali się a to na korytarzach, a to na jakiś salach, pewnie tak było. oparł się więc o to ksero, ale nie, nie udawał jakiegoś bohatera, czy coś, tylko był z siebie dumny po prostu. - hm, no wiesz, nie ma za co, zawsze do usług. - zaśmiał się znowu i poprawił swoje włosy. podszedł też do stolika i też musiał przecież je posegregować, ale mu nie szło.

-oh, daj, pomoge ci. mam juz w tym wprawe, tyle tego codziennie ukladam - usmiechnela sie, biorac od markusa papiery i ladnie je ukladajac - to w ramach odwdzieczenia sie za pomoc przy ksero... - zawiesila glos, wyraznie czekajac az poda jej swoje imie. zerknela na niego spod kurtyny jasnych wlosow.

- jestem markus, ciebie znam, jesteś edie, o ile się nie mylę! - powiedział z przyjemnym uśmiechem i przyjrzał się jej. podziękował jej za złożenie papierów, i wziął je do swojej teczki, razem ze zdjęciami. właśnie wybierał się do pana procucenta sesji, żeby wszystko z nim uzgodnić, ale nie zostawi edie samej przecież. - hmm, możemy pójść razem na kawę, mam jeszcze chwilę - pokiwał głową.

-tak, zgadza sie jestem edie. milo mi cie poznac, markus - skinela glowa i zebrala swoje papiery do granatowej teczki, ktora zamknela, wiazac bialy sznuerk na kokardke. wsunela ow teczke pod pache, gotowa do drogi - bardzo chetnie, mam teraz chwile czasu, przyjemniej bedzie ja spedzic w milym towarzystwie niz samotnie w swoim gabinecie - albo samotnie w kawiarence, narazonym na spotkanie z niedoszlym mezem, pomyslala, ale nic nie powiedziala na ten temat, usmiechajac sie do niego wesolo.

- mi ciebie też miło w końcu poznać. a więc chodźmy na kawę! - powiedział i zaczniesz, prawda? ;d

siedziała przy ksero i próbowała coś właśnie przekserowac, więc tak tu stała i popijając kawę, kserowała wszystko po kolei co tylko jej było właśnie potrzebne.

Seth też tu przylazł nie wiem po jaką cholerę. Zauważył Karlę i od razu szeroko się uśmiechnął.
- Witam. - podszedł do niej i oparł się o ścianę.
- Nadal zła?

spojrzała się na niego i tylko napiła się kawy. - nie wiem, może jestem zła, może nie... - powiedziała i wzruszyła ramionami. zapatrzyła się gdzieś na te papiery, które właśnie kserowała, i schowała kolejny już plik papierów w teczkę. spojrzała się potem na niego i się uśmiechnęła, ale nie miło jakoś.

Westchnął.
- O co ci chodzi? - spytał, bo był przecież facetem, a faceci z reguły nie rozumieją podstawowych spraw nie? Usiadł naprzeciw niej i zamienił się w słuch. Przy okzaji podniósł papiery, które upadły na podłogę.

westchnęła tylko cicho i napiła się znowu kawy, i wzięła od niego papiery, zupełnie bez żadnego słowa. schowała je do teczki i pomyślała, że dzisiaj musi je oddać swojej szefowej, inaczej będzie miała przerąbane. spojrzała się na niego. - oh, nadal nie wiesz? jaka szkoda, wczoraj ci przecież mówiłam o co mi przecież właściwie chodzi. nawet nie zareagowałeś na słowa cass. - mruknęła i spojrzała się na teczkę.

Westchnął.
- A co miałem niby zrobic? Przecież nie będę zachowywał się jak dziecko. - pokręcił głową.
- Jeśli chcesz jej przemówic do rozsądku po rpostu to zrób, a nie się na mnie obrażasz. - odparł.

- wiesz, jednak facet powinien jakkolwiek zareagować, a ty po prostu sobie poszedłeś. nie wiem właściwie co to miało wczoraj być. po prostu nawet nic jej nie powiedziałeś, nawet się na mnie nie wkurzyłeś! - powiedziała z jakimś wyrzutem, ona zazwyczaj krzyczała na wszystkich dookoła, miała bardzo silny charakterek.

Dalej stał spokojnie oparty o ścianę.
- Jak to? Nie pamiętasz jak wtedy kiedy ze mną zerwałaś i poleciałaś do Victora biłem się z nim? - spytał. Rzeczywiście tak było. Seth był wtedy bardzo, ale to bardzo zły.
- Jeśli tak bardzo ci na tym zależy mogę się na ciebie wkurzyc nawet teraz. - powiedział i poczuł jak dobry humor go opuszcza.

napiła się kawy, która się jej powoli kończyła i spojrzała się w końcu na niego. uśmiechnęła się do siebie, może i to pamiętała, ale wtedy victor cóż, znaczył dla niej o wiele wiele więcej niż teraz, kiedy już nawet zapomniała o ich romansie, a tym bardziej, że pracowali ze sobą w jednej firmie. skończyła właśnie kserować to wszystko i usiadła sobie spokojnie na krzesełku. - hm, nie wiem, możesz i się na mnie wkurzać, rób jak chcesz. ale i tak ja się na razie będę obrażać. - powiedziała spokojnym tonem.

Westchnął.
- No to co mam zrobic? Nie wiem, podejśc do niego i walnąc z pięści w nos?

//ugh... nie mam weny i muszę iśc -.- Bd ok 19

wzruszyła ramionami i sobie poszła ;d