Bethesda Terrace

wyszedł z psem, ale wcale nie na te coś fioletowe, bo głupio byłoby z tego sprzątać kupki i niestety musiał latać tam po krzakach. co do psa to miał doga, dość ogromnego, leniwego i przygłupiego, ale simon go uwielbiał. wcale nie dlatego, ze pasowali do siebie charakterem, bo nie pasowali! serio, chyba ze pod warunkiem, ze przeciwieństwa rzeczywiście się przyciągają.

No to żeby nie było gorzej Kathy również wyszła ze swoim pupilkiem. West Highland White Terrier'em dokładnie, chłopiec, brązowa obroża i delikatnie ciemniejsza smycz, oraz chustka przewiązana na szyji... ponieważ piesek był elegancikiem! Przewiązała koniec smyczy na dłoni wyjmując telefon komórkowy z wypchanej torby Versace, odgarnęła opadające na policzki kosmyki ciemno czekoladowych włosów patrząc na ekran wyświetlający godzinę. Westchnęła cicho chowając telefon z powrotem do torebki. Po pewnym czasie zauważyła Simon'a... a raczej, najpierw zauważyła jego psa za którym jej pies nigdy specjalnie nie przepadał. Przewróciła oczami zaklinając w myślach park w którym właśnie się znajdowała.

-Katherine! - zawolal, bo byl nieco dalej niz ona, ale na szczescie wciaz mial bystre oczy, nie oslepl przez noc ani nic z tych rzeczy. wyszczerzyl sie szeroko, bo, jak to facet, nie trzymal urazy zbyt dlugo, a wrecz przeciwnie, wlasciwie ciagle mial dobry humor i lubil wszystkich. nawet byle zony, z ktorymi klocil sie o wszystkie talerze wcale nie tak dawno. wlasciwie cecha szybkiego zapominania takich spraw to pozytyw, mysle, nikt nie lubi sie obrazac, a juz na pewno nie simon. w kazdym razie pociagnal psa za smycz od drzewa, ktore wlasnie obwachiwal i zaraz znalazl sie przy kathy. - ladna chustka. znaczy psa. - bo kathy nie miala.

Odwróciła się chcąc jak najszybciej opuścić park głos Simon'a sprawił jednak iż zastygła w bezruchu powoli unosząc dłoń którą po chwili niby niedbale przeczesała długie włosy. Po kilku głębokich oddechach a la "wszystko będzie okej" odwróciła się w jego stronę z przyklejonym do twarzy uśmiechem. - Simon! - uniosła wzrok udając wielce zaskoczoną jego obecnością. Przytrzymała jednak mocniej psa który już od jakiegoś czasu wyrywał się w stronę psa Simon'a. Słysząc jego komplement wydobyła z siebie coś w stylu krótkiego śmiechu mimowolnie zerkając na chustkę przewiązaną na szyji śnieżno białego psa. - Gucci...- rzuciła słodko kiwając głową.

-gucci? nie wyglada - taka drobna uszczypliwosc. no, chyba ze mial na mysli, ze wyglada raczej drozej, na jakies chanel, ale nie wydaje mi sie. wygrzebal z marynarki niedbale narzuconej na niebieskie polo camela i wsunal w kacik ust. zaraz potem przypalil go zlota zippo. a potem umarl na pietnascie minut bo ja zw -,-

- Czyżby? A od kiedy interesujesz się modą? - zmarszczyła brwi tworząc na twarzy iście zniesmaczoną minę. Skrzyżowała ramiona na wyskości piersi, mocniej przytrzymując smycz. - Jak mama? - uśmiechnęła się nieco bardziej "człowieczo" po krótkiej chwili jednak odwracając wzrok w inną stronę. Zawsze posiadała bliski kontakt z teściową, cóż była jej teściową zaledwie nie całe trzy lata ale darzyły się sympatią, może dlatego że tak rzadko się widziały.
ok.

Szła tędy wertując najnowsze wydanie niemieckiego Vogue'a, bo tylko te czytywała. W ręku trzymała duże cappuccino ze starbucks. Była roztargniona, między innymi dlatego, że wiatr przyciskał jej blond włosy do czoła, a ona nie miała ręki żeby je odgraniać.

A lola szła zrelaksowana chodziła dookoła po murku niedziałającej fontanny. Budziła pewnie sprzeczne uczucia, ale co z tego. Robiłą dalej swoje, balansując z wyciągniętymi na boki rękami i szerokim uśmiechem na twarzy. Jutro zaczynała nową pracę.

Zbulwersowana sesją zdjęciową jakiejś początkującej modelki nie zauważyła loli&wpadła na nią - hm, przepraszam - mruknęła. nie lubiłą przepraszać ludzi, więc przychodziło jej to z pewną trudnością. nawet nie poznała loli.

To fajnie wpadła na murek od fontanny.
Ona była młodsza, więc miała lepszą pamięć! Spojrzała na nią z szeroko otwartymi oczami, nie dowierzając temu, co widzi.
-Tiffany? - zapytała odrazu, pewnym siebie głosem. Ale to by było dziwne! Właściwie to tiffany nigdy nie wyglądała jakby pałała miłością do loli, ale mimo, że się prawie nie znały, miała powody.

Spojrzała na tiff, ale ta uciekła przerażona. Zastanawiając się o co jej chodziło, zeskoczyła z murku i poszła stąd, bo miała ogromne wyrzuty sumienia, ze wygląda jakoś potwornie, albo coś.

ian więc siedział w trawie i zapijał smutki w butelce wódki. okej, siedział na ławce i tak naprawdę popijał whisky ze swojej piersiówki z monogramem. był zły i zestresowany jednocześnie. bał się jak cholera najbliższych dziewięciu miesięcy i nie bardzo sobie z tym wszystkim radził. jego odpowiedzialność i pewność, że wszystko będzie dobrze gdzieś się ulotniła.

caroline siedziała obok niego, bo powiedzmy, ze mieli jakąś wieczorną wizytę u tego ginekologa i dopiero niedawno ich przyjął. sama miała ochotę zatopić smutki w alkoholu, ale pan doktor wyraźnie zakazał używek, wszelakich czyli no smoke no drink i nie wiem czemu napisałam no sex ;d skubała nerwowo rąbek sukienki, zastanawiając sie jak to będzie. nie wyobrażała sobie tych dziewięciu miesięcy, a już w ogóle samego porodu.

-jesteśmy w dupie, prawda? - wybełkotał raczej, bo był już porządnie pijany. caroline powinna lepiej go pilnować. obstawiam, że przez kolejnych kilka dni z rzędu będzie chodził napruty. oparł głowę na jej kolanach, patrząc w niebo. kręciło mu się w głowie.

- mhm - przytaknęła, bawiąc się jego włosami - ian, nie pij już więcej, proszę - dodała jeszcze, spoglądając na niego. wiedziała, że miał prawo reagować jak chce i nie powinna mu zabraniać, ale z drugiej strony potrzebowała go teraz jak nigdy, niekoniecznie pijanego.

-zobaczę co da się zrobić - odpowiedział tak jakby rozmawiał z kimś z redakcji. uśmiechnął siędo niej uroczo i chłopięco jak to miał w zwyczaju przez większość czasu. wyciągnął rękę i pogładził ją po policzku, aczkolweik dopiero za drugim razem w ów policzek trafił xd.

wcześniej pewnie trafił w jej nos, który jej złamał; chociaż nie, nie twórzmy patologicznej rodziny na starcie.
- ściemnia się, chodźmy stąd - powiedziała, rozglądając sie dookoła, bo robiło się ciemno i pusto. Pewnie przez wczorajsze wydarzenie, utwierdziła się w przekonaniu, że nowy jork to miasto niebezpieczne o zmroku, wiec nie chciała narażać ani siebie, ani iana. tym bardziej, że w tym momencie ian nie był dla niej żadną ochroną.

-nie, caroline, zostańmy jeszcze trochę. jest tak przyjemnie - ułożył się wygodniej i zamknął oczy, pewnie jeśli go z siebie nie zrzuci i nie rozkarze wstać, zaraz zaśnie i będzie chrapał oraz lekko ślinił się przez sen.

- czuję się jak w jakimś wymarłym mieście. tu już praktycznie nikogo nie ma, w dodatku jest ciemno - skarżyła się dalej, mając wrażenie, że za każdym krzaczkiem czai się jakiś bandyta, morderca. gdyby chociaż byli gdzieś w centrum miasta byłoby jej raźniej. - a co jeśli nas ktoś napadnie? ian, rusz się, albo pójdę sama - dodała, chociaż chyba jednak nie odważyłaby się.

-no już, już. daj mi jeszcze chwilkę - otworzył jednak oczy, patrząc na jej twarz oświetloną światłem latarni. jakże romantycznie. podniósł się w końcu chwiejnie, wyciągając do niej rękę - chodź, chodźcie. wracamy do domu.

złapali taksówkę i pojechali, zacznę.